- Bingo! - krzyczy mały Grześ.
- Ja też! Ja też! - wtóruje mu Monika.
Przyboczny siada i patrzy na kartkę Grzesia i Moniki. Faktycznie, oboje zaliczyli BINGO. Będzie można przyznać im sprawność i zamknąć stopień harcerski.

Dwukrotnie na łamach HaeRa pojawiły się artykuły dotyczące sprawdzania wiedzy harcerskiej bez używania testów czy innych szkolnych form. Ten artykuł opisuje, jak w tym celu przerobić klasyczną grę hazardową BINGO.

Co to jest BINGO? Wiele osób pewnie się z tą grą spotkało, każdy widział pewnie kilka wersji, nie mniej dla osób, które nie wiedzą jak to się je wyjaśnię - jest to gra, w której gracze zakreślają na planszy o rozmiarach 5x5 (są też wersje 3x10, 5x9 i wiele innych) losowo wybrane przez prowadzącego liczby. Na kartce każdy z graczy ma zestaw liczb - kiedy prowadzący poda wylosowaną przez siebie liczbę, gracz odszukuje ją na swojej planszy i zaznacza. Gra kończy się po uzyskaniu konkretnego wzoru lub np. linia pionowa, pozioma lub poprzeczna bądź też wszystkie liczby na planszy (w przypadku plansz nie będących kwadratem, a prostokątem typu 5x9). Osoba, która osiągnie zakładany cel, krzyczy BINGO.

Jak w takim razie taką grę przerobić na potrzeby harcerskie? Jest na to dosyć prosty sposób -należy liczby zamienić na wyrazy bądź zdania. W oryginalnej grze, w systemie 5x5 numery obejmują zakres od 1 do 75, zestawy ułożone są w porządku rosnącym od lewego górnego rogu do prawego dolnego w przedziałach 1-15, 16-30, 31-45, 45-60, 61-75 - jest to pewne ułatwienie dla poszukujących danej liczby na planszy. Przy poszukiwaniu zdań lub wyrazów taki system się nie sprawdzi - trzeba więc będzie zrezygnować z tego ułatwienia. Ale harcerze są podobno spostrzegawczy, to powinni dać sobie radę.

Przygotowanie do gry jest następujące -należy stworzyć najpierw bazę pytań - optymalnie ok. 30-40, chyba, że gra ma trwać dłużej i sprawdzić więcej wiedzy. Na każde pytanie trzeba znać odpowiedź, odpowiedzi muszą być jednoznaczne. Pytania powinny zaczynać się od słów "Jaka?", "Jaki?", "Co?", "Gdzie?" - mogą dotyczyć wiedzy ogólnoharcerskiej, historii bądź wiedzy z danej specjalności (np. żeglarskiej), albo stanowić połączenie tego wszystkiego. Następnie losowo, na wcześniej zaprojektowaną planszę, wkleja się poszczególne odpowiedzi (przykład: plansza formatu 5x9 - czyli 45 pól, z wklejonymi 15 odpowiedziami). Każdy harcerz powinien mieć inny komplet odpowiedzi - w ramach kilku kompletów mogą się one oczywiście powtarzać, jednak należy pilnować, aby nie było dwóch identycznych -do tego przydaje się również większa baza pytań. Przy 10 zestawach rozsądnym rozwiązaniem jest takie, aby 1 pytanie było obecne na 4-6 zestawach. Prowadzący grę trzyma u siebie bazę pytań (najlepiej kontrolnie wraz z odpowiedziami) i pytania losuje. Następuje odczytanie pytania i daje 5-15 sekund na odnalezienie odpowiedzi na to pytanie na kartce u harcerzy. Należy uczulić harcerzy, aby nie wykrzykiwali odpowiedzi, żeby nie ułatwiać pozostałym zawodnikom. Wygrywa grę ten, kto pierwszy wykrzyknie BINGO i będzie miał komplet właściwych odpowiedzi - przy większej liczbie osób, przyda się tu pomocnik prowadzącego, który sprawdzi odczytane pytania i zaznaczone odpowiedzi. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby reszta grającej grupy (zastęp, drużyna) grała dalej, aż do wyczerpania wszystkich zestawów.

Życzę wszystkim dobrej zabawy - na ostatniej zbiórce gra ta zajęła nam 20 minut (przy 7 osobach), a wygrała osoba będąca najkrócej w drużynie ze wszystkich obecnych. Jeden z najstarszych wędrowników wygrał batonika i cieszył się jak dziecko :).

phm. Agnieszka Fietkiewicz