Nawigacja
HR Numer 3/2008
Trzeci w 2008 roku nr HR-a okazał się "specjalnościowy".

Jak poukładać te puzzle?
Jak poukładać te trzy rzeczy: oczekiwania młodych ludzi, przyzwyczajenia i nawyki instruktorów specjalnościowych i potrzebę wsparcia drużynowych w tym, by ich praca była jak najbardziej atrakcyjna?

Od specjalności do społeczeństwa obywatelskiego
Celem harcerstwa i w szerszym kontekście skautingu było zawsze wychowywanie obywatela w odpowiedzi na istniejące realnie problemy i wyzwania. Sposób działania i program zmieniały się zależnie od historycznego kontekstu. Inne były w czasie wojny, inne w okresie pokoju, inne w warunkach zniewolenia, a inne w suwerennym państwie wybijającym się na demokrację, starającym się odbudować normalność. O ile w czasie wojny wychowanie harcerskie musiało uwzględniać przygotowania do walki zbrojnej, o tyle dziś wyzwaniem jest przywrócenie zdrowych relacji państwo-obywatel, aby struktura znów stała się emanacją ruchu, a nie jedynie jego ograniczeniem.

Po co nam specjalności?
Harcerstwo jest skazane na specjalności, a szczególnie ruch wędrowniczy. Jeśli chcemy zatrzymać odpływ młodzieży do firm i instytucji oferujących "inne formy spędzania wolnego czasu" musimy zacząć się specjalizować. Problem konkurencji i łatwo dostępnej alternatywy dotyczy przede wszystkim środowisk wielkomiejskich.

Przepis na specjalność
Do specjalności można podejść na dwa sposoby. Pierwszy, to pójście w specjalność całą drużyną. Drugi zaś polega na zaszczepieniu specjalności w drużynie, która na co dzień zajmuje się zupełnie innymi sprawami.

O specjalnościach
Jak często zdarzało się wam myśleć o specjalności dla swojej drużyny? Każdy młody chłopak marzył w młodości żeby być: żołnierzem, strażakiem, policjantem, piłkarzem. Młode dziewczyny natomiast planowały sobie karierę piosenkarek, aktorek, lekarek. Ile z tych marzeń zostało zaprzepaszczonych, ile z tych planów młodzieńczych lat można przywrócić do życia poprzez harcerstwo?

Specjalnościowe opakowanie klasyki
Jeśli spytać przeciętnego harcerza z drużyny specjalnościowej, szczególnie obronnej, czy Harcerskiej Służby Granicznej na czym polega praca jego jednostki, można usłyszeć, że przygotowuje się do służby w wojsku, policji, Straży Granicznej itp. Generalnie można by temu przyklasnąć, gdyby nie pytanie pomocnicze, na czym to przygotowanie polega. No i tu otwiera się "puszka Pandory", czyli cała litania bzdur, od których fachowcom robi się słabo.

O nowej koncepcji harcerskiej łączności jako jednej z harcerskich specjalności
Specjalność łącznościowa jest wzbogaceniem programu harcerskich drużyn i klubów o zajęcia z wykorzystaniem urządzeń radiokomunikacyjnych. Skierowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży działających w tych klubach i drużynach. Przez swoje ukierunkowanie umożliwia zdobywanie wiedzy i umiejętności z zakresu nowoczesnej radiokomunikacji. Jednak ta wiedza i te umiejętności nie mogą być jedynym elementem programu harcerskich jednostek łącznościowych.

Turystyka w głębi duszy
Zainteresowanie, pasja, specjalność. Gdy przychodzi refleksja na ten temat..

"Specjalność" puszczańska...
Specjalność puszczańska... Prawie każdy harcerz prędzej czy później spotyka się z terminem "puszczaństwo". Co to w ogóle jest ? O co w tym biega? Czym to się je ? Po co to komu ? ... Ostatnimi czasy miało miejsce kilka wydarzeń, które wskazały mi potrzebę napisania tego artykułu i rozpoczęcia dyskusji na temat puszczaństwa w harcerstwie. Coraz więcej ludzi interesuje się tym tematem, z różnych stron padają pytania typu: jak zostać puszczaninem, od czego zacząć i wreszcie, dokąd zmierzać. Nie jestem na pewno człowiekiem najbardziej uprawnionym do tego, by rozświetlać mroki puszczy, ale jakoś czuję, że zza drzew spogląda na mnie puszczańskie oko i baczy czy nie błądzę i nie sprowadzam czytelników na manowce, które są co prawda cudne ale nie przestają być manowcami.

Hades to nie tylko piekło
Maratony, biegi na orientację, Adventure Racing - na tym może polegać specjalność sportowa w ZHP. Wywiad z prezesem Harcerskiego Klubu Sportowego "Hades" pwd. Marcinem Gorzelańczykiem

Proobronna "Cztery i pół"
Specjalność proobronna - "najbardziej śliska". Związanych jest z nią najwięcej wątpliwości i stereotypów. Ale można ją realizować w sposób w pełni zgodny z celami i metodyką harcerską. Wywiad przybliżający działanie drużyny proobronnej 45 PDH "Bór" im. gen. St. Sosabowskiego

Specjalność wszystkich specjalności
Harcerska Służba Graniczna, to najczystszy w swej formie skauting podlany granicznym sosem. O specyfice tej specjalności decydują nie formy metodyczne, ani propozycje programowe, a tematyka, wokół której obraca się działanie tych drużyn. Tematyka nastawiona na patriotyzm, kultywowanie niepodległościowych tradycji harcerstwa oraz propagowanie w społeczeństwie wiedzy o granicy, kultury prawnej i kultury obywatelskiej.

Specjalność naturalności
W istocie bowiem w dobrej, pracującej ze sprawnościami drużynie specjalności przewijają się przez cały czas. Drużyna, która nie pracuje ze specjalnościami, nie pracuje wcale. Ten numer "Harcerza Rzeczypospolitej" ma na celu przybliżenie harcerskiej braci tego, czym są specjalności, "czym je się je", jak do nich podejść i jak realizować.

Social Sharing: Facebook Google Tweet This