Nawigacja
hm. Julita Stępień: Nie jesteśmy cyborgami

Nie jesteÅ›my cyborgami…

 

Po wielu dniach zamyÅ›lenia i obserwacji tego przez co przechodzi nasza organizacja, a także tego co widzÄ™ u drużynowych, u kadry i harcerzy w swoim hufcu, postanowiÅ‚am zabrać gÅ‚os. Nie jesteÅ›my cyborgami to wypowiedź odnoszÄ…ca siÄ™ do drużynowych, zmÄ™czonych, zdezorientowanych sytuacjÄ… pandemicznÄ…, pomieszaniem informacyjnym i wykoÅ„czonych „zdalnoÅ›ciÄ…” tego Å›wiata. Jak takiego drużynowego nie rozgrzeszyć, że siÄ™ poddaÅ‚, że nie ma weny, że koÅ„czÄ… mu siÄ™ pomysÅ‚y, albo po prostu, że jest peÅ‚ny obaw. TakÄ… sytuacjÄ™ możemy obserwować także w innych organizacjach wolontariackich, stowarzyszeniach, grupach nieformalnych a także w urzÄ™dach, szkoÅ‚ach i wszelkich instytucjach. Pandemia staÅ‚a siÄ™ naszÄ… narodowÄ… wymówkÄ… do zaniechania, braku dziaÅ‚ania, do trwania w bezruchu. Może to faktycznie sprawa dla psychologa, terapeuty czy innych trenerów, którzy teraz pojawiajÄ… siÄ™ jak grzyby po deszczu… Może, a może jednak nie. Bo kto, jak nie my drużynowi powinien wykrzesać z siebie zapaÅ‚, odwagÄ™, zakasać symbolicznie rÄ™kawy w mundurze, wziąć sprawy w swoje rÄ™ce… Czy to nie jest nasze wezwanie od wieku. Czy tego nie potrzebuje RUCH? Czy to nie my potrzebujemy RUCHU? Moja odpowiedź brzmi zdecydowanie TAK.Obrazy artykuÅ‚ów: julita1.jpg

KtoÅ› spyta, czy to siÄ™ sprawdza, czy dziaÅ‚a (ja też nie lubiÄ™ samej teorii, jestem wyznawcÄ… praktyki i przeżyciowoÅ›ci). Oto kilka faktów z mojego podwórka:

- w wakacje 2020 podjęliśmy, że WRACAMY, że widzimy do czego zmierza bezczynność naszych harcerzy i przede wszystkim nasza bezczynność,

- dziaÅ‚amy z przerwami (lockdown październikowy do poÅ‚owy listopada, byÅ‚ spowodowany wzmożona zachorowalnoÅ›ciÄ… – mamy dobre rozeznanie w niezbyt dużym Å›rodowisku)

- jesteÅ›my w ciÄ…gÅ‚ym kontakcie z rodzicami i liczymy na szczere wypowiedzi, nie ukrywanie oznak choroby i wÅ‚aÅ›ciwÄ… odpowiedzialnÄ… reakcjÄ™ rodziców i dzieci,

- dziaÅ‚amy – na zbiórkach terenowych, które trwajÄ… od 2 do 4 godzin mamy komplet – po raz pierwszy dzieci siÄ™ nie spieszÄ…, na inne formy (bo nic nie ma), chÄ™tnie włączajÄ… siÄ™ w przygodÄ™, grÄ™, zwiad, majÄ… szczerÄ… radość z przebywania z rówieÅ›nikami,

- spadÅ‚o zdecydowanie zainteresowanie telefonami podczas zbiórek (wczeÅ›niej to byÅ‚ ciÄ…gÅ‚y apel o ich niezabieranie i niewyciÄ…ganie),

- spotykamy siÄ™ z wielkÄ… wdziÄ™cznoÅ›ciÄ… rodziców, bo nikt nie odważa siÄ™ tak jak my, nikt nie zapewnia takiej opieki i tylu przeżyć,

- mamy też otwarte szkoÅ‚y, bo mÄ…drzy dyrektorzy widzÄ… co dzieje siÄ™ z dziećmi i sÅ‚yszÄ… od rodziców, jak ważna jest potrzeba wsparcia i zapewnienia im czasu z rówieÅ›nikami i dziaÅ‚ania,

- w styczniu jako jedyni w caÅ‚ej chorÄ…gwi zrobiliÅ›my póÅ‚kolonie dla dzieci klas I-III – chÄ™tnych zabraliÅ›my w 3 dni, ze wzgl. na obostrzenia ilość dzieci byÅ‚a ograniczona,

- robimy już trzecie od listopada Marsze terenowe INO, mamy peÅ‚ne stany – musimy skracać terminy zapisów, przyjeżdżajÄ… do nas też inne Å›rodowiska – z innych hufców,

- stan liczebny zwiÄ™kszyÅ‚ siÄ™ o 40 osób w tym kwartale, kolejne czekajÄ… na zapisy do drużyn i gromad, ogranicza nas tylko ilość kadry (staÅ‚a bolÄ…czka)

- zapisy na obóz po tygodniu wstrzymaliÅ›my na poziomie 120 osób – też ze wzglÄ™du na ilość kadry, (o kadrÄ™ trzeba dbać a nie jÄ… przeciążać)

- robimy ogniska, Manewry terenowe, master Chefy (gotowanie w terenie), kuligi, 5 różnych spotkaÅ„ z okazji DMB, warsztaty i spotkania kadry, zz-tów, kurs Pierwszej Pomocy,Obrazy artykuÅ‚ów: julita2.jpg

- prowadzimy projekt przygotowujÄ…cy nas do obchodów 100 -lecia urodzin naszego patrona hufca Janka Bytnara, przygotowujemy duży zlot na maj (w tamtym roku musieliÅ›my odwoÅ‚ać, w tym nie poddamy siÄ™ tak Å‚atwo)…

Czy moim celem jest chwalenie siÄ™, w obliczu trudów, z którymi borykajÄ… siÄ™ inne drużyny i hufce… Nie, zdecydowanie nie. ChcÄ™ tylko opisać swoje doÅ›wiadczenia jako drużynowej dwóch drużyn i gromady zuchowej oraz komendantki hufca (maÅ‚ego). To dziaÅ‚anie, RUCH jest potrzebny dziÅ› naszym harcerzom, zuchom, to najlepsze wsparcie jakie możemy im udzielić, jak im pomóc przezwyciężyć narastajÄ…ce tendencje wyobcowania i izolacji spoÅ‚ecznej. Przede wszystkim nasza METODA HARCERSKA jest potrzebna naszym drużynowym, potrzebny jest im RUCH, Å›wieże powietrze i radość z przeżywania harcerstwa. Oni nie sÄ… cyborgami i potrzebujÄ… siÄ™ naÅ‚adować poprzez przygodÄ™ i RUCH.Obrazy artykuÅ‚ów: julita3.jpg

PrzyzwyczailiÅ›my siÄ™ z kadrÄ… do uwag: „ojej, a nie za dużo Was… gdzie maski w lesie… stajecie w krÄ™gu?” ktoÅ› powie „gÅ‚upi, nierozsÄ…dni” ja mówiÄ™ „odważni i podejmujÄ…cy siÄ™ wyzwaÅ„, sÅ‚użby zgodnie z najwiÄ™kszymi potrzebami”. Moja kadra (wspaniaÅ‚a zresztÄ…) już dawno postanowiÅ‚a, że nie bÄ™dzie wprowadzaÅ‚a udziwnieÅ„, zmian w swojej obrzÄ™dowoÅ›ci, zmian we wszelkich formach, które byÅ‚y ważne dawniej dla drużyn, dla harcerzy. Kadra potrzebuje wsparcia w normalnoÅ›ci i pozwolenia jej dziaÅ‚ać w RUCHU, metodÄ….

O tym jak to jest skuteczne i ważne utwierdzają się w rozmowach z zuchami, harcerzami i rodzicami.

P.S. Jeszcze jedna maÅ‚a uwaga: zaniechanie i „przerobienie harcerstwa w duchu pandemicznym, może spowodować, że pojawiÄ… siÄ™ inne organizacje, które Å›wietnie wykorzystajÄ… miejsce i czas i zabiorÄ… nam dzieci na innÄ… PRZYGODĘ, a my drużynowi nie bÄ™dziemy już potrzebni.

 

hm. Julita Stępień

Komendantka hufca ZHP Kolbuszowa


Social Sharing: Facebook Google Tweet This

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.