Nawigacja
Statut wg WOSM
- Drukuj
- 01 sty 2017
- Organizacja
- 4543 czytań
- 0 komentarzy
Statut wg WOSM
Zgodnie z wolą XXXVIII Zjazdu ZHP, Przewodniczący ZHP zwołał XXXIX Zjazd Nadzwyczajny ZHP, który odbędzie się w terminie 7-9 kwietnia 2017 r. Celem zjazdu jest dokonanie zmian w Statucie ZHP.
Aby ułatwić dyskusję przypominamy ważny materiał WOSM, dotyczący standardów przy tworzeniu statutów organizacji skautowych. Gorąco polecamy !
STATUT NARODOWEJ ORGANIZACJI SKAUTOWEJ
Ten dokument daje wskazówki organizacjom skautowym, które przygotowują swój nowy statut lub upraszczają bądź zmieniają obowiązujący statut. Jego celem jest zadbanie o to, że zasadnicze elementy projektu statutu podadzą jasną definicję skautingu, zapewnią najprostsze demokratyczne struktury dające dostęp do skautingu członkom organizacji i, wreszcie, będą zgodne z Konstytucją Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM).
Statut:
- wykłada jasno i prosto podstawowe zasady skautingu, jego charakterystyczne cele i metody wychowawcze w sposób zrozumiały dla wszystkich
- definiuje kto jest członkiem organizacji
- określa prostą i efektywną strukturę organizacyjną opartą na demokratycznych zasadach
- zapewnia, że działania organizacji pozostają zgodne z jej członkostwem w WOSM
- chroni organizację przed zewnętrzną i wewnętrzną presją, która może zmienić jej zasadniczy cel.
Uwagi ogólne:
Każda narodowa organizacja skautowa odpowiada za stworzenie własnego statutu, tak by odpowiadał on jej potrzebom. W ogólnoświatowym ruchu nie ma standardu modelowego statutu, który odpowiadałby każdej sytuacji w każdym kraju.
Chociaż, doświadczenie pokazuje, że najlepiej jest przestrzegać następujących ogólnych zasad:
- ograniczyć statut do rzeczy najważniejszych i sprawić by był on tak zwięzły jak to tylko możliwe
- szczegóły takie jak program wychowawczy, nagrody, kształcenie, mundury, itp. powinny zostać zawarte w osobnych przepisach.
To pozwoli łatwiej je zmieniać od czasu do czasu, gdy zajdzie taka potrzeba - utrzymać strukturę organizacyjną prostą i tak nieskomplikowaną jak to tylko możliwe, aby uniknąć tworzenia zbyt wielu procedur i komitetów. Instruktorzy pracujący ochotniczo powinni się koncentrować na zapewnianiu programu dla młodych członków, a nie na biurokracji - zapewnić, że organizacja będzie przestrzegać prawa danego kraju i że może być formalnie zarejestrowana i posiadać osobowość prawną - zapewnić dużo czasu na przesłanie projektu do Światowego Biura Skautowego do sprawdzenia przez Komitet Konstytucyjny, ponieważ większość statutów wymaga na wstępie pewnych modyfikacji i negocjacji (często ze względu na problemy z tłumaczeniem lub dwuznaczności) - przy odwołaniu do zasad fundamentalnych, korzystać z zapisów Konstytucji WOSM po to by upewnić się, że żaden ważny element nie został pominięty. Następujące nieformalne informacje są wskazówkami do stworzenia możliwego statutu. Nie mają one w zamyśle wyczerpać tematu ani stanowić standardowego modelu. Mogą być jednak użyteczne jako lista najważniejszych wymaganych elementów i powinny sprawić, że proces zatwierdzania statutu będzie szybszy i łatwiejszy.
- wykłada jasno i prosto podstawowe zasady skautingu, jego charakterystyczne cele i metody wychowawcze w sposób zrozumiały dla wszystkich
- definiuje kto jest członkiem organizacji
- określa prostą i efektywną strukturę organizacyjną opartą na demokratycznych zasadach
- zapewnia, że działania organizacji pozostają zgodne z jej członkostwem w WOSM
- chroni organizację przed zewnętrzną i wewnętrzną presją, która może zmienić jej zasadniczy cel.
Uwagi ogólne:
Każda narodowa organizacja skautowa odpowiada za stworzenie własnego statutu, tak by odpowiadał on jej potrzebom. W ogólnoświatowym ruchu nie ma standardu modelowego statutu, który odpowiadałby każdej sytuacji w każdym kraju.
Chociaż, doświadczenie pokazuje, że najlepiej jest przestrzegać następujących ogólnych zasad:
- ograniczyć statut do rzeczy najważniejszych i sprawić by był on tak zwięzły jak to tylko możliwe
- szczegóły takie jak program wychowawczy, nagrody, kształcenie, mundury, itp. powinny zostać zawarte w osobnych przepisach.
To pozwoli łatwiej je zmieniać od czasu do czasu, gdy zajdzie taka potrzeba - utrzymać strukturę organizacyjną prostą i tak nieskomplikowaną jak to tylko możliwe, aby uniknąć tworzenia zbyt wielu procedur i komitetów. Instruktorzy pracujący ochotniczo powinni się koncentrować na zapewnianiu programu dla młodych członków, a nie na biurokracji - zapewnić, że organizacja będzie przestrzegać prawa danego kraju i że może być formalnie zarejestrowana i posiadać osobowość prawną - zapewnić dużo czasu na przesłanie projektu do Światowego Biura Skautowego do sprawdzenia przez Komitet Konstytucyjny, ponieważ większość statutów wymaga na wstępie pewnych modyfikacji i negocjacji (często ze względu na problemy z tłumaczeniem lub dwuznaczności) - przy odwołaniu do zasad fundamentalnych, korzystać z zapisów Konstytucji WOSM po to by upewnić się, że żaden ważny element nie został pominięty. Następujące nieformalne informacje są wskazówkami do stworzenia możliwego statutu. Nie mają one w zamyśle wyczerpać tematu ani stanowić standardowego modelu. Mogą być jednak użyteczne jako lista najważniejszych wymaganych elementów i powinny sprawić, że proces zatwierdzania statutu będzie szybszy i łatwiejszy.
Światowe Biuro Skautowe - lipiec 1999
-----------------------------------------------------------------
Wskazówki do tworzenia projektu statutu narodowej organizacji skautowej
Każda narodowa organizacja skautowa odpowiada za stworzenie własnego statutu, tak by odpowiadał on jej potrzebom i pozostawał w zgodzie z zasadami światowego skautingu. Poniżej są podane niektóre z głównych cech statutów obowiązujących w większości organizacji skautowych.
(* wskazuje na odwołanie do artykułów Konstytucji WOSM).
Niektóre organizacje mogą uznać za stosowne umieszczenie krótkiego odwołania do ich historii i źródeł w preambule do statutu.
1.00 WSTĘP
1.01 Nazwa organizacji
1.02 Fakt, że organizacja ma osobowość prawną w danym kraju
1.03 Oficjalny adres organizacji
2.00 ZASADY FUNDAMENTALNE
2.01 Patrz artykuł I.1 Konstytucji WOSM - niezbędne elementy *
2.02 Definicja ruchu skautowego* (elementy w artykule I.1)
2.03 Cel ruchu skautowego* (artykuł I.2)
2.04 Zasady* (Artykuł II.1). Służba Bogu, służba bliźnim, służba sobie. Prawo i przyrzeczenie: przyrzeczenie harcerskie, prawo harcerskie, prawo i obietnica zucha (uproszczona wersja dla młodszej grupy wiekowej).
2.05 Konstytucja Światowa cytuje oryginalne prawo i przyrzeczenie skautowe stworzone dla warunków roku 1908. Każda organizacja powinna sformułować prawo i przyrzeczenie w języku najbardziej odpowiednim dla specyficznej kultury dnia dzisiejszego, ale język ten musi odpowiadać zasadom skautingu i być zatwierdzony przez Organizację Światową. Warto zauważyć, że skaut “robi co jest w jego mocy by” (“ma szczerą wolę”). To ważna część metody wychowawczej. Nie możemy oczekiwać, że skauci będą perfekcyjni, ale możemy i powinniśmy oczekiwać, że zrobią wszystko co jest w ich mocy.
2.06. Metoda skautowa, charakterystyczna metoda wychowawcza skautingu * (patrz artykuł III)
2.07. Fakt bycia członkiem WOSM i zgoda na przestrzeganie Konstytucji WOSM oraz, zgodnie z zasadami demokracji, decyzji Światowej Konferencji Skautowej.
3.00 ZAPISY OGÓLNE
3.01 Oficjalna oznaka organizacji (która może być zarejestrowana i chroniona przez prawo) używana na plakietkach, papierze firmowym, pieczęciach, itp. Większość organizacji ma swoją oznakę (emblemat), którą używa na flagach, papierze firmowym i publikacjach, ale również wiele zadecydowało o noszeniu na mundurach oznaki światowego skautingu (lilijki otoczoną liną) jako oznaki członkowskiej, aby zaznaczyć również ich członkostwo w unikatowym ruchu o zasięgu światowym.
3.02 Motto (pozdrowienie) organizacji.
4.00 CZŁONKOSTWO ORGANIZACJI
4.01 Warunki członkostwa. Patrzy artykuł 1 Definicja*. Członkostwo jest otwarte na młodych ludzi i dorosłych legalnie przebywających w danym kraju.
4.02 Członkowie: członkami w ścisłym znaczeniu są ci, którzy są skautami i przyjmują zobowiązanie zawarte w przyrzeczeniu harcerskim: (i) młodzi ludzie w różnych grupach wiekowych, którym zapewnia się program wychowawczy (chłopcy i dziewczęta, młodzi mężczyźni i młode kobiety) (ii) czynni instruktorzy. Dorośli, którzy aktywnie uczestniczą w wychowaniu młodych ludzi lub w zarządzaniu organizacją na poziomie drużyny, regionu lub kraju i są zarejestrowani przez organizację.
4.03 Członkowie wspierający: mogą być to osoby indywidualne lub grupy, które pomagają realizować cele organizacji, ale nie złożyli zobowiązania w postaci przyrzeczenia harcerskiego i dlatego nie są członkami organizacji z prawem głosowania. W tej grupie mogą się znaleźć: - rodzice (o ile nie znajdują się w grupie 4.02 (ii)), przyjaciele skautingu - osoby wspierające, którzy zapewniają wsparcie materialne, finansowe i inne - ciała, które sponsorują (opiekują się) drużyny skautowe (np. szkoły, instytucje religijne i fundacje).
4.04 Honorowy Patron (tam gdzie jest to pożądane): szanowani obywatele, których patronat, poparcie i wsparcie są szczególnie uznawane i rejestrowane przez Krajowy Komitet Wykonawczy. Nie mogą być to członkowie organizacji z prawem głosowania.
4.05 Powinna być podana podstawa zakończenia członkostwa (np. rezygnacja członka, nieopłacanie składek, prowadzenie się niezgodne z zasadami skautowymi, itp.)
5.00 ORGANY STOWARZYSZENIA
5.01 Zjazd Ogólny
5.02 Krajowy Komitet Wykonawczy
5.03 Odwołania do innych organów organizacji znajdują się w innych sekcjach tego dokumentu
6.00 ZJAZD OGÓLNY
6.01 To jest nadrzędna władza, która tworzy, przy użyciu demokratycznych procedur, politykę organizacji. Skład:
6.02 Należy tu określić członków Zjazdu Ogólnego, którzy mogą uczestniczyć i głosować. - W małych organizacjach wszyscy dorośli członkowie, którzy są czynnymi instruktorami, jak podano w 4.02 (ii), normalnie uczestniczą w zjeździe i są uprawnieni do głosowania. Osoby wspierające mogą zostać zaproszone jako obserwatorzy bez prawa głosowania. - W dużych organizacjach ze strukturą chorągwi i hufców, delegaci na Zjazd Ogólny są wybierani lokalnie przez aktywnych instruktorów, zwykle proporcjonalnie do liczy drużyn, które reprezentują. Szczegółowe zasady mogą zostać opisane w przepisach towarzyszących.
6.03 Należy określić czy dopuszczalne jest głosowanie z upoważnienia, jeżeli tak to powinno być to ograniczone do jednego upoważnienia na osobę. Rola Zjazdu Ogólnego:
6.04 Odpowiedzialność za wyznaczanie ogólnej polityki organizacji aby osiągnąć jej cel przy zachowaniu zasad i metody.
6.05 Zapewnienie, że organizacja wypełnia swoje funkcje, spełnia wymagania Konstytucji WOSM i realizuje demokratyczne decyzje Światowej Konferencji Skautowej.
6.06 Interpretowanie i zmienianie statutu. Ze względu na wagę tego zagadnienia wymaga to większej lub kwalifikowanej większości, np. 2/3 oddanych głosów.
6.07 Wybieranie osób pełniących funkcje na poziomie krajowym, np.: przewodniczącego, naczelnika, komisarza zagranicznego, skarbnika, komisarzy ds. programu, kadry, public relations. Osoby te wchodzą z urzędu w skład Krajowego Komitetu Wykonawczego. Zjazd Ogólny może również wybrać ograniczoną liczbę innych członków tego Komitetu, np. po to by zapewnić nieco reprezentacji regionalnej w dużej organizacji lub aby zapewnić równowagę instruktorek i instruktorów.
6.08 Określenie jak długo będzie trwała ich kadencja (zwykle trzy lub cztery lata). Aby zapewnić odpowiednie przekazywanie władzy i zachęcić młodych instruktorów do sprawowania funkcji, większość organizacji ogranicza możliwość ponownego wyboru do tylko jednej kolejnej kadencji. Aby zapewnić właściwe demokratyczne funkcjonowanie organizacji, Światowy Komitet Skautowy nie akceptuje wyjątkowo długich mandatów. Niektóre organizacje wybierają co roku jedną trzecią członków Krajowego Komitetu Wykonawczej po to by zapewnić ciągłość przekazywania władzy.
6.09 Otrzymywanie i zatwierdzanie rocznego raportu Krajowego Komitetu Wykonawczego.
6.10 Wybieranie niezależnego audytora (lub niewielkiego komitetu audytorów złożonego np. z 3 osób w celu dokonania rocznego audytu finansowego i przedstawienia go Zjazdowi Ogólnemu. Audytorom zwykle nie zezwala się na pełnienie innych funkcji na poziomie narodowym.
6.11 Zatwierdzanie sprawozdania finansowego organizacji poddanego wcześniej audytowi i budżetu na nadchodzący rok.
6.12 Jeśli wymaga tego prawo, mianowanie osób upoważnionych do dysponowania majątkiem ruchomym i nieruchomym organizacji (np. przewodniczący, wiceprzewodniczący i honorowy skarbnik), z prawem podpisywania, wykonywania i zapewniania nadzoru nad cała dokumentacją prawną, bezpieczeństwem, itp. dla i w imieniu organizacji. Posiedzenia i procedury
6.13 Określić kiedy i gdzie odbywają się zwyczajne zjazdy (np. co roku, co dwa lata). Najczęściej organizowane są zjazdy coroczne, zwłaszcza jeżeli sprawozdanie finansowe i budżet muszą być przygotowane i zatwierdzane każdego roku, ale to może być trudne w krajach o dużym obszarze lub położonych w trudnym terenie z ograniczonym transportem.
6.14 Określić kiedy można zwoływać zjazdy nadzwyczajne (np. na żądanie połowy członków zjazdu ogólnego lub Krajowego Komitetu Wykonawczego).
6.15 Określić kiedy musi być podana informacja o zwołaniu zjazdu zwyczajnego i nadzwyczajnego (np. jeden lub dwa miesiące wcześniej).
6.16 Wymagane kworum, aby zjazd był ważny (zwykle 50% delegatów).
6.17 Określenie, że decyzje są podejmowane demokratycznie zwykłą lub absolutną większością głosów (tzn. 50%+1) oddanych głosów, z wyjątkiem decyzji o zmianach w statucie i rozwiązaniu organizacji.
6.18 Zwykle głosuje się w sposób jawny, z wyjątkiem wyboru osób, lub tam gdzie wymagana jest określona liczba osób obecnych i głosujących (np. jedna trzecia).
7.00 KRAJOWY KOMITET WYKONAWCZY Skład
7.01 Zgodnie z 6.07, członkowie z urzędu wybierani przez zjazd pełnią następujące funkcje: - naczelnik: przewodzi członkom organizacji i reprezentuje organizację przed opinią społeczną i władzami - przewodniczący Krajowego Komitetu Wykonawczego: koordynuje i nadzoruje pracę jego członków i prowadzi obrady zjazdu - skarbnik: odpowiada za zarządzanie finansami organizacji, przedstawianie zjazdowi budżetu i rocznego sprawozdania finansowego poddanego audytowi - komisarz zagraniczny: odpowiada za kontakty zagraniczne i promowanie międzynarodowego wymiaru skautingu - komisarz ds. programu: odpowiada za koordynowanie programu organizacji - komisarz ds. kadry: odpowiada za zarządzanie zasobami kadrowymi i kształcenie instruktorów - komisarz ds. public relations: odpowiada za promowanie organizacji i utrzymywanie kontaktów z mediami.
7.02 Sekretarz generalny, mianowany przez Krajowy Komitet Wykonawczy, odpowiada za administrowanie stowarzyszeniem.
7.03 Określona liczba innych wybranych członków (patrz 6.07). Funkcje Krajowego Komitetu Wykonawczego
7.04 Krajowy Komitet Wykonawczy jest wykonawczym organem stowarzyszenia i odpowiada za wdrażanie decyzji zjazdu i działanie w jego imieniu pomiędzy zjazdami.
7.05 Przygotowywanie przepisów organizacji do zatwierdzenia przez zjazd.
7.06 Mianowanie potrzebnych podkomitetów (np. ds. programu, kadry, finansów, promocji) lub komisji (np. dla każdej grupy wiekowej, itp.).
7.07 Mianowanie sekretarza generalnego i wszystkich innych osób zatrudnionych na stałe lub czasowo w biurze krajowym, o ile to potrzebne.
7.08 Podejmowanie decyzji o rocznej składce członkowskiej i terminie jej opłacania.
7.09 Przygotowywanie rocznego raportu i przedstawianie go zjazdowi.
7.10 Uzgadnianie ze skarbnikiem rocznego budżetu i przedstawianie zjazdowi rocznego sprawozdania finansowego poddanego audytowi.
7.11 Stosowanie się do wymogów członkowskich światowego skautingu, terminowe opłacanie składek członkowskich, przedstawianie corocznego spisu członków i kopii raportu rocznego.
7.12 Utrzymywanie stosunków z innymi uznanymi organizacjami członkowskimi WOSM oraz władzami krajowymi, obywatelskimi i innymi, instytucjami religijnymi i wychowawczymi.
7.13 Wypełnianie wszystkich czasowych wakatów do czasu kolejnego zjazdu.
7.14 Zatwierdzanie mianowań instruktorskich.
7.15 Zajmowanie się wszelkimi sprawami dyscyplinarnymi i dotyczącymi zawieszenia członkostwa.
7.16 Zajmowanie się innymi sprawami nie zarezerwowanymi dla zjazdu. Spotkania i procedury:
7.17 Określanie częstotliwości spotkań (np. co miesiąc, dwa lub trzy).
7.18 Określenie wymaganego kworum (np. 50% członków obecnych i głosujących)
7.19 Głosowanie i inne procedury są zwykle takie same jak na zjeździe i mogą być opisane w przepisach towarzyszących.
8.00 Zarządzanie finansami
8.01 Wymienić źródła finansowania organizacji, zwykle są to składki członkowskie, dotacje, spadki, granty, działalność gospodarcza lub inne działania zgodne z zasadami skautingu i prawem danego kraju.
8.02 Określić gdzie przechowywane są środki finansowe (zwykle na koncie bankowym). Wypłaty z każdego konta wymagają zwykle dwóch podpisów (np. skarbnik i inna osoba z grona wyznaczonego przez Krajowy Komitet Wykonawczy).
8.03 Określić, że roczne sprawozdanie finansowe (wykazujące przychody i wydatki oraz bilans) jest przygotowywane co roku i razem z raportem audytorów, przedstawiane przez skarbnika zjazdowi do przyjęcia.
8.04 Określić, że roczny budżet na nadchodzący rok jest przygotowywany przez skarbnika i Krajowy Komitet Wykonawczy i przedstawiany zjazdowi do zatwierdzenia.
8.05 Określić, że aktywa organizacji mogą składać się z majątku, który może zostać nabyty i zbyty w zgodzie z obowiązującym prawem danego kraju.
9.00 Biuro Krajowe lub Sekretariat
9.01 Wyjaśnić zadania Biura Krajowego, które jest odpowiedzialne za efektywne administrowanie organizacją. Prowadzi ono rejestr instruktorów, wyniki spisu, dokumentację, produkuje wydawnictwa programowe i szkoleniowe, biuletyny informacyjne, zajmuje się promocją i PR, itp.
9.02 Określić kto administruje Biurem Krajowym (np. sekretarz generalny mianowany przez Krajowy Komitet Wykonawczy) i określić jego/jej zadania.
9.03 Określić, że o lokalizacji Biura Narodowego decyduje Krajowy Komitet Wykonawczy.
9.04 Opisać kto mianuje pracowników w pełnym i częściowym wymiarze czasu (zwykle odpowiada za to Krajowy Komitet Wykonawczy, który może przekazać to zadanie sekretarzowi generalnemu).
10.00 Roczny audyt
10.01 Roczne sprawozdanie finansowe powinno być przeanalizowane i sprawdzone na koniec roku finansowego przez niezależnego audytora lub przez małą komisję audytorów, złożoną zwykle z trzech osób, mianowaną przez zjazd.
10.02 Audytor lub komisja audytorów sprawdza dokumenty finansowe i roczne sprawozdanie organizacji i potwierdza ich poprawność w raporcie przedstawianym zjazdowi.
10.03 Członkowie komisji audytorów zwykle nie pełnią żadnej innej funkcji na poziomie krajowym w czasie pracy w komisji.
11.00 Lokalne struktury organizacji
11.01 Grupa skautowa (szczep), zwykle składa się z: - gromady zuchowej (składającej się z zastępów) - drużyny skautowej (składającej się z zastępów) - drużyny wędrowniczej.
11.02 Hufiec składa się z wielu grup (szczepów) działających w mieście lub na określonym obszarze geograficznym.
11.03 Chorągiew jest zwykle strukturą potrzebną w dużych związkach i składa się z wielu hufców.
12.00 Grupa skautowa (szczep)
12.01 Opisać jak stowarzyszenie zapewnia młodym ludziom w różnych grupach wiekowych program dopasowany do potrzeb członków działających w małych grupach.
Grupy wiekowe mogą być np. następujące:
- zuchy w wieku 7-10 lat
- harcerze w wieku 10-15 lat
- wędrownicy w wieku 15-18 lat
Przy określaniu przedziałów wiekowych dla każdej grupy zwykle ustala się przedziały, które zachodzą na siebie aby uwzględnić różne stopnie dojrzałości indywidualnych młodych ludzi. Górna granica wiekowa dla młodych członków organizacji jest czasami ustalona na poziomie wieku zezwalającego na głosowanie.
12.02 Określić, że grupa skautowa (szczep) składa się z jednej lub więcej (drużyn - grup wiekowych) i jest prowadzona przez (szczepowego), który zapewnia koordynację pomiędzy grupami wiekowymi i ciągłość programów. Może go/ją wspierać komitet wspierający złożony z rodziców i innych osób/instytucji wspierających.
13.00 Hufiec
13.01 Wiele grup skautowych (szczepów) w mieście lub na określonym terenie tworzy hufiec, który wspiera wzajemną współpracę pomiędzy drużynami i ułatwia komunikację. Hufce tworzy Krajowy Komitet Wykonawczy.
13.02 Co roku odbywa się zjazd hufca. Jego uczestnikami są wszyscy aktywni instruktorzy hufca, którzy mają prawo głosowania. Osoby wspierające mogą być zapraszane, ale bez prawa głosowania.
13.03 Zjazd hufca wybiera komendanta hufca, który odpowiada za koordynację i poziom skautingu w hufcu.
13.04 Zwykle wybiera się małą komendę hufca, która realizuje politykę organizacji na poziomie lokalnym pomiędzy corocznymi zjazdami hufca. Może się ona składać np. z komendanta hufca, przewodniczącego, sekretarza, skarbnika i innych wybranych członków, np. po jednym przedstawicielu grupy skautowej (szczepu), według odrębnych przepisów.
13.05 Kiedy nie przewiduje się, że każdy aktywny instruktor może wziąć udział w zjeździe organizacji (patrz 6.16), może zaistnieć konieczność wyboru przez zjazd hufca delegatów na zjazd ogólny. Ich liczba powinna być określona w przepisach towarzyszących zgodnie z liczbą członków hufca.
14.00 Organizacja chorągwiana
14.01 W bardzo dużych organizacjach w dużych krajach istnieje czasami potrzeba utworzenia prostej struktury regionalnej w uzupełnieniu struktury hufców. Jest to pożądane tylko wtedy gdy może pomóc poprawić komunikację pomiędzy poziomem krajowym a lokalnym. Należy dbać o to, by dodatkowa struktura nie stała się dodatkową warstwą administracji i biurokracji.
14.02 Struktura chorągwiana może się składać np. z małego chorągwianego komitetu wykonawczego złożonego z komendantów wszystkich hufców, którzy mogą wybrać komendanta chorągwi jako swojego przewodniczącego. Szczegóły mogą zostać opisane w odrębnych przepisach.
PRZEPISY RÓŻNE
15.00 Przepisy towarzyszące i zasady
15.01 Przepisy towarzyszące stowarzyszenia są przygotowywane przez Krajowy Komitet Wykonawczy i przedstawiane zjazdowi do zatwierdzenia zwykłą większością głosów.
15.02 W niektórych organizacjach funkcjonują także zasady określające bardziej szczegółowe zagadnienia techniczne, które może przyjmować Krajowy Komitet Wykonawczy. Poniżej podane są niektóre zagadnienia, które nie muszą znajdować się w statucie i lepiej je opisać w przepisach towarzyszących lub zasadach:
15.03 Szczegóły programów wychowawczych dla każdej grupy wiekowej
15.04 Wyróżnienia za rozwój w ramach programu wychowawczego
15.05 Mundur i oznaki
15.06 Wymogi bezpieczeństwa w czasie zajęć
15.07 Rejestracja instruktorów i hufców
15.08 Minimalny i maksymalny wiek dla funkcji instruktorskich
15.09 Wspieranie przez osoby dorosłe
15.10 Kursy instruktorskie
15.11 Nagrody za wyróżniającą się służbę
15.12 Ochrona ubezpieczeniowa
15.13 Procedury na wypadek konfliktu pomiędzy instruktorami
15.14 Zawieszenie członkostwa
15.15 Porozumienie w sprawie obowiązków i praw ciał sponsorujących
15.16 Komunikacja wewnątrz organizacji i publikacje
-----------------------------------------------------------------
Wskazówki do tworzenia projektu statutu narodowej organizacji skautowej
Każda narodowa organizacja skautowa odpowiada za stworzenie własnego statutu, tak by odpowiadał on jej potrzebom i pozostawał w zgodzie z zasadami światowego skautingu. Poniżej są podane niektóre z głównych cech statutów obowiązujących w większości organizacji skautowych.
(* wskazuje na odwołanie do artykułów Konstytucji WOSM).
Niektóre organizacje mogą uznać za stosowne umieszczenie krótkiego odwołania do ich historii i źródeł w preambule do statutu.
1.00 WSTĘP
1.01 Nazwa organizacji
1.02 Fakt, że organizacja ma osobowość prawną w danym kraju
1.03 Oficjalny adres organizacji
2.00 ZASADY FUNDAMENTALNE
2.01 Patrz artykuł I.1 Konstytucji WOSM - niezbędne elementy *
2.02 Definicja ruchu skautowego* (elementy w artykule I.1)
2.03 Cel ruchu skautowego* (artykuł I.2)
2.04 Zasady* (Artykuł II.1). Służba Bogu, służba bliźnim, służba sobie. Prawo i przyrzeczenie: przyrzeczenie harcerskie, prawo harcerskie, prawo i obietnica zucha (uproszczona wersja dla młodszej grupy wiekowej).
2.05 Konstytucja Światowa cytuje oryginalne prawo i przyrzeczenie skautowe stworzone dla warunków roku 1908. Każda organizacja powinna sformułować prawo i przyrzeczenie w języku najbardziej odpowiednim dla specyficznej kultury dnia dzisiejszego, ale język ten musi odpowiadać zasadom skautingu i być zatwierdzony przez Organizację Światową. Warto zauważyć, że skaut “robi co jest w jego mocy by” (“ma szczerą wolę”). To ważna część metody wychowawczej. Nie możemy oczekiwać, że skauci będą perfekcyjni, ale możemy i powinniśmy oczekiwać, że zrobią wszystko co jest w ich mocy.
2.06. Metoda skautowa, charakterystyczna metoda wychowawcza skautingu * (patrz artykuł III)
2.07. Fakt bycia członkiem WOSM i zgoda na przestrzeganie Konstytucji WOSM oraz, zgodnie z zasadami demokracji, decyzji Światowej Konferencji Skautowej.
3.00 ZAPISY OGÓLNE
3.01 Oficjalna oznaka organizacji (która może być zarejestrowana i chroniona przez prawo) używana na plakietkach, papierze firmowym, pieczęciach, itp. Większość organizacji ma swoją oznakę (emblemat), którą używa na flagach, papierze firmowym i publikacjach, ale również wiele zadecydowało o noszeniu na mundurach oznaki światowego skautingu (lilijki otoczoną liną) jako oznaki członkowskiej, aby zaznaczyć również ich członkostwo w unikatowym ruchu o zasięgu światowym.
3.02 Motto (pozdrowienie) organizacji.
4.00 CZŁONKOSTWO ORGANIZACJI
4.01 Warunki członkostwa. Patrzy artykuł 1 Definicja*. Członkostwo jest otwarte na młodych ludzi i dorosłych legalnie przebywających w danym kraju.
4.02 Członkowie: członkami w ścisłym znaczeniu są ci, którzy są skautami i przyjmują zobowiązanie zawarte w przyrzeczeniu harcerskim: (i) młodzi ludzie w różnych grupach wiekowych, którym zapewnia się program wychowawczy (chłopcy i dziewczęta, młodzi mężczyźni i młode kobiety) (ii) czynni instruktorzy. Dorośli, którzy aktywnie uczestniczą w wychowaniu młodych ludzi lub w zarządzaniu organizacją na poziomie drużyny, regionu lub kraju i są zarejestrowani przez organizację.
4.03 Członkowie wspierający: mogą być to osoby indywidualne lub grupy, które pomagają realizować cele organizacji, ale nie złożyli zobowiązania w postaci przyrzeczenia harcerskiego i dlatego nie są członkami organizacji z prawem głosowania. W tej grupie mogą się znaleźć: - rodzice (o ile nie znajdują się w grupie 4.02 (ii)), przyjaciele skautingu - osoby wspierające, którzy zapewniają wsparcie materialne, finansowe i inne - ciała, które sponsorują (opiekują się) drużyny skautowe (np. szkoły, instytucje religijne i fundacje).
4.04 Honorowy Patron (tam gdzie jest to pożądane): szanowani obywatele, których patronat, poparcie i wsparcie są szczególnie uznawane i rejestrowane przez Krajowy Komitet Wykonawczy. Nie mogą być to członkowie organizacji z prawem głosowania.
4.05 Powinna być podana podstawa zakończenia członkostwa (np. rezygnacja członka, nieopłacanie składek, prowadzenie się niezgodne z zasadami skautowymi, itp.)
5.00 ORGANY STOWARZYSZENIA
5.01 Zjazd Ogólny
5.02 Krajowy Komitet Wykonawczy
5.03 Odwołania do innych organów organizacji znajdują się w innych sekcjach tego dokumentu
6.00 ZJAZD OGÓLNY
6.01 To jest nadrzędna władza, która tworzy, przy użyciu demokratycznych procedur, politykę organizacji. Skład:
6.02 Należy tu określić członków Zjazdu Ogólnego, którzy mogą uczestniczyć i głosować. - W małych organizacjach wszyscy dorośli członkowie, którzy są czynnymi instruktorami, jak podano w 4.02 (ii), normalnie uczestniczą w zjeździe i są uprawnieni do głosowania. Osoby wspierające mogą zostać zaproszone jako obserwatorzy bez prawa głosowania. - W dużych organizacjach ze strukturą chorągwi i hufców, delegaci na Zjazd Ogólny są wybierani lokalnie przez aktywnych instruktorów, zwykle proporcjonalnie do liczy drużyn, które reprezentują. Szczegółowe zasady mogą zostać opisane w przepisach towarzyszących.
6.03 Należy określić czy dopuszczalne jest głosowanie z upoważnienia, jeżeli tak to powinno być to ograniczone do jednego upoważnienia na osobę. Rola Zjazdu Ogólnego:
6.04 Odpowiedzialność za wyznaczanie ogólnej polityki organizacji aby osiągnąć jej cel przy zachowaniu zasad i metody.
6.05 Zapewnienie, że organizacja wypełnia swoje funkcje, spełnia wymagania Konstytucji WOSM i realizuje demokratyczne decyzje Światowej Konferencji Skautowej.
6.06 Interpretowanie i zmienianie statutu. Ze względu na wagę tego zagadnienia wymaga to większej lub kwalifikowanej większości, np. 2/3 oddanych głosów.
6.07 Wybieranie osób pełniących funkcje na poziomie krajowym, np.: przewodniczącego, naczelnika, komisarza zagranicznego, skarbnika, komisarzy ds. programu, kadry, public relations. Osoby te wchodzą z urzędu w skład Krajowego Komitetu Wykonawczego. Zjazd Ogólny może również wybrać ograniczoną liczbę innych członków tego Komitetu, np. po to by zapewnić nieco reprezentacji regionalnej w dużej organizacji lub aby zapewnić równowagę instruktorek i instruktorów.
6.08 Określenie jak długo będzie trwała ich kadencja (zwykle trzy lub cztery lata). Aby zapewnić odpowiednie przekazywanie władzy i zachęcić młodych instruktorów do sprawowania funkcji, większość organizacji ogranicza możliwość ponownego wyboru do tylko jednej kolejnej kadencji. Aby zapewnić właściwe demokratyczne funkcjonowanie organizacji, Światowy Komitet Skautowy nie akceptuje wyjątkowo długich mandatów. Niektóre organizacje wybierają co roku jedną trzecią członków Krajowego Komitetu Wykonawczej po to by zapewnić ciągłość przekazywania władzy.
6.09 Otrzymywanie i zatwierdzanie rocznego raportu Krajowego Komitetu Wykonawczego.
6.10 Wybieranie niezależnego audytora (lub niewielkiego komitetu audytorów złożonego np. z 3 osób w celu dokonania rocznego audytu finansowego i przedstawienia go Zjazdowi Ogólnemu. Audytorom zwykle nie zezwala się na pełnienie innych funkcji na poziomie narodowym.
6.11 Zatwierdzanie sprawozdania finansowego organizacji poddanego wcześniej audytowi i budżetu na nadchodzący rok.
6.12 Jeśli wymaga tego prawo, mianowanie osób upoważnionych do dysponowania majątkiem ruchomym i nieruchomym organizacji (np. przewodniczący, wiceprzewodniczący i honorowy skarbnik), z prawem podpisywania, wykonywania i zapewniania nadzoru nad cała dokumentacją prawną, bezpieczeństwem, itp. dla i w imieniu organizacji. Posiedzenia i procedury
6.13 Określić kiedy i gdzie odbywają się zwyczajne zjazdy (np. co roku, co dwa lata). Najczęściej organizowane są zjazdy coroczne, zwłaszcza jeżeli sprawozdanie finansowe i budżet muszą być przygotowane i zatwierdzane każdego roku, ale to może być trudne w krajach o dużym obszarze lub położonych w trudnym terenie z ograniczonym transportem.
6.14 Określić kiedy można zwoływać zjazdy nadzwyczajne (np. na żądanie połowy członków zjazdu ogólnego lub Krajowego Komitetu Wykonawczego).
6.15 Określić kiedy musi być podana informacja o zwołaniu zjazdu zwyczajnego i nadzwyczajnego (np. jeden lub dwa miesiące wcześniej).
6.16 Wymagane kworum, aby zjazd był ważny (zwykle 50% delegatów).
6.17 Określenie, że decyzje są podejmowane demokratycznie zwykłą lub absolutną większością głosów (tzn. 50%+1) oddanych głosów, z wyjątkiem decyzji o zmianach w statucie i rozwiązaniu organizacji.
6.18 Zwykle głosuje się w sposób jawny, z wyjątkiem wyboru osób, lub tam gdzie wymagana jest określona liczba osób obecnych i głosujących (np. jedna trzecia).
7.00 KRAJOWY KOMITET WYKONAWCZY Skład
7.01 Zgodnie z 6.07, członkowie z urzędu wybierani przez zjazd pełnią następujące funkcje: - naczelnik: przewodzi członkom organizacji i reprezentuje organizację przed opinią społeczną i władzami - przewodniczący Krajowego Komitetu Wykonawczego: koordynuje i nadzoruje pracę jego członków i prowadzi obrady zjazdu - skarbnik: odpowiada za zarządzanie finansami organizacji, przedstawianie zjazdowi budżetu i rocznego sprawozdania finansowego poddanego audytowi - komisarz zagraniczny: odpowiada za kontakty zagraniczne i promowanie międzynarodowego wymiaru skautingu - komisarz ds. programu: odpowiada za koordynowanie programu organizacji - komisarz ds. kadry: odpowiada za zarządzanie zasobami kadrowymi i kształcenie instruktorów - komisarz ds. public relations: odpowiada za promowanie organizacji i utrzymywanie kontaktów z mediami.
7.02 Sekretarz generalny, mianowany przez Krajowy Komitet Wykonawczy, odpowiada za administrowanie stowarzyszeniem.
7.03 Określona liczba innych wybranych członków (patrz 6.07). Funkcje Krajowego Komitetu Wykonawczego
7.04 Krajowy Komitet Wykonawczy jest wykonawczym organem stowarzyszenia i odpowiada za wdrażanie decyzji zjazdu i działanie w jego imieniu pomiędzy zjazdami.
7.05 Przygotowywanie przepisów organizacji do zatwierdzenia przez zjazd.
7.06 Mianowanie potrzebnych podkomitetów (np. ds. programu, kadry, finansów, promocji) lub komisji (np. dla każdej grupy wiekowej, itp.).
7.07 Mianowanie sekretarza generalnego i wszystkich innych osób zatrudnionych na stałe lub czasowo w biurze krajowym, o ile to potrzebne.
7.08 Podejmowanie decyzji o rocznej składce członkowskiej i terminie jej opłacania.
7.09 Przygotowywanie rocznego raportu i przedstawianie go zjazdowi.
7.10 Uzgadnianie ze skarbnikiem rocznego budżetu i przedstawianie zjazdowi rocznego sprawozdania finansowego poddanego audytowi.
7.11 Stosowanie się do wymogów członkowskich światowego skautingu, terminowe opłacanie składek członkowskich, przedstawianie corocznego spisu członków i kopii raportu rocznego.
7.12 Utrzymywanie stosunków z innymi uznanymi organizacjami członkowskimi WOSM oraz władzami krajowymi, obywatelskimi i innymi, instytucjami religijnymi i wychowawczymi.
7.13 Wypełnianie wszystkich czasowych wakatów do czasu kolejnego zjazdu.
7.14 Zatwierdzanie mianowań instruktorskich.
7.15 Zajmowanie się wszelkimi sprawami dyscyplinarnymi i dotyczącymi zawieszenia członkostwa.
7.16 Zajmowanie się innymi sprawami nie zarezerwowanymi dla zjazdu. Spotkania i procedury:
7.17 Określanie częstotliwości spotkań (np. co miesiąc, dwa lub trzy).
7.18 Określenie wymaganego kworum (np. 50% członków obecnych i głosujących)
7.19 Głosowanie i inne procedury są zwykle takie same jak na zjeździe i mogą być opisane w przepisach towarzyszących.
8.00 Zarządzanie finansami
8.01 Wymienić źródła finansowania organizacji, zwykle są to składki członkowskie, dotacje, spadki, granty, działalność gospodarcza lub inne działania zgodne z zasadami skautingu i prawem danego kraju.
8.02 Określić gdzie przechowywane są środki finansowe (zwykle na koncie bankowym). Wypłaty z każdego konta wymagają zwykle dwóch podpisów (np. skarbnik i inna osoba z grona wyznaczonego przez Krajowy Komitet Wykonawczy).
8.03 Określić, że roczne sprawozdanie finansowe (wykazujące przychody i wydatki oraz bilans) jest przygotowywane co roku i razem z raportem audytorów, przedstawiane przez skarbnika zjazdowi do przyjęcia.
8.04 Określić, że roczny budżet na nadchodzący rok jest przygotowywany przez skarbnika i Krajowy Komitet Wykonawczy i przedstawiany zjazdowi do zatwierdzenia.
8.05 Określić, że aktywa organizacji mogą składać się z majątku, który może zostać nabyty i zbyty w zgodzie z obowiązującym prawem danego kraju.
9.00 Biuro Krajowe lub Sekretariat
9.01 Wyjaśnić zadania Biura Krajowego, które jest odpowiedzialne za efektywne administrowanie organizacją. Prowadzi ono rejestr instruktorów, wyniki spisu, dokumentację, produkuje wydawnictwa programowe i szkoleniowe, biuletyny informacyjne, zajmuje się promocją i PR, itp.
9.02 Określić kto administruje Biurem Krajowym (np. sekretarz generalny mianowany przez Krajowy Komitet Wykonawczy) i określić jego/jej zadania.
9.03 Określić, że o lokalizacji Biura Narodowego decyduje Krajowy Komitet Wykonawczy.
9.04 Opisać kto mianuje pracowników w pełnym i częściowym wymiarze czasu (zwykle odpowiada za to Krajowy Komitet Wykonawczy, który może przekazać to zadanie sekretarzowi generalnemu).
10.00 Roczny audyt
10.01 Roczne sprawozdanie finansowe powinno być przeanalizowane i sprawdzone na koniec roku finansowego przez niezależnego audytora lub przez małą komisję audytorów, złożoną zwykle z trzech osób, mianowaną przez zjazd.
10.02 Audytor lub komisja audytorów sprawdza dokumenty finansowe i roczne sprawozdanie organizacji i potwierdza ich poprawność w raporcie przedstawianym zjazdowi.
10.03 Członkowie komisji audytorów zwykle nie pełnią żadnej innej funkcji na poziomie krajowym w czasie pracy w komisji.
11.00 Lokalne struktury organizacji
11.01 Grupa skautowa (szczep), zwykle składa się z: - gromady zuchowej (składającej się z zastępów) - drużyny skautowej (składającej się z zastępów) - drużyny wędrowniczej.
11.02 Hufiec składa się z wielu grup (szczepów) działających w mieście lub na określonym obszarze geograficznym.
11.03 Chorągiew jest zwykle strukturą potrzebną w dużych związkach i składa się z wielu hufców.
12.00 Grupa skautowa (szczep)
12.01 Opisać jak stowarzyszenie zapewnia młodym ludziom w różnych grupach wiekowych program dopasowany do potrzeb członków działających w małych grupach.
Grupy wiekowe mogą być np. następujące:
- zuchy w wieku 7-10 lat
- harcerze w wieku 10-15 lat
- wędrownicy w wieku 15-18 lat
Przy określaniu przedziałów wiekowych dla każdej grupy zwykle ustala się przedziały, które zachodzą na siebie aby uwzględnić różne stopnie dojrzałości indywidualnych młodych ludzi. Górna granica wiekowa dla młodych członków organizacji jest czasami ustalona na poziomie wieku zezwalającego na głosowanie.
12.02 Określić, że grupa skautowa (szczep) składa się z jednej lub więcej (drużyn - grup wiekowych) i jest prowadzona przez (szczepowego), który zapewnia koordynację pomiędzy grupami wiekowymi i ciągłość programów. Może go/ją wspierać komitet wspierający złożony z rodziców i innych osób/instytucji wspierających.
13.00 Hufiec
13.01 Wiele grup skautowych (szczepów) w mieście lub na określonym terenie tworzy hufiec, który wspiera wzajemną współpracę pomiędzy drużynami i ułatwia komunikację. Hufce tworzy Krajowy Komitet Wykonawczy.
13.02 Co roku odbywa się zjazd hufca. Jego uczestnikami są wszyscy aktywni instruktorzy hufca, którzy mają prawo głosowania. Osoby wspierające mogą być zapraszane, ale bez prawa głosowania.
13.03 Zjazd hufca wybiera komendanta hufca, który odpowiada za koordynację i poziom skautingu w hufcu.
13.04 Zwykle wybiera się małą komendę hufca, która realizuje politykę organizacji na poziomie lokalnym pomiędzy corocznymi zjazdami hufca. Może się ona składać np. z komendanta hufca, przewodniczącego, sekretarza, skarbnika i innych wybranych członków, np. po jednym przedstawicielu grupy skautowej (szczepu), według odrębnych przepisów.
13.05 Kiedy nie przewiduje się, że każdy aktywny instruktor może wziąć udział w zjeździe organizacji (patrz 6.16), może zaistnieć konieczność wyboru przez zjazd hufca delegatów na zjazd ogólny. Ich liczba powinna być określona w przepisach towarzyszących zgodnie z liczbą członków hufca.
14.00 Organizacja chorągwiana
14.01 W bardzo dużych organizacjach w dużych krajach istnieje czasami potrzeba utworzenia prostej struktury regionalnej w uzupełnieniu struktury hufców. Jest to pożądane tylko wtedy gdy może pomóc poprawić komunikację pomiędzy poziomem krajowym a lokalnym. Należy dbać o to, by dodatkowa struktura nie stała się dodatkową warstwą administracji i biurokracji.
14.02 Struktura chorągwiana może się składać np. z małego chorągwianego komitetu wykonawczego złożonego z komendantów wszystkich hufców, którzy mogą wybrać komendanta chorągwi jako swojego przewodniczącego. Szczegóły mogą zostać opisane w odrębnych przepisach.
PRZEPISY RÓŻNE
15.00 Przepisy towarzyszące i zasady
15.01 Przepisy towarzyszące stowarzyszenia są przygotowywane przez Krajowy Komitet Wykonawczy i przedstawiane zjazdowi do zatwierdzenia zwykłą większością głosów.
15.02 W niektórych organizacjach funkcjonują także zasady określające bardziej szczegółowe zagadnienia techniczne, które może przyjmować Krajowy Komitet Wykonawczy. Poniżej podane są niektóre zagadnienia, które nie muszą znajdować się w statucie i lepiej je opisać w przepisach towarzyszących lub zasadach:
15.03 Szczegóły programów wychowawczych dla każdej grupy wiekowej
15.04 Wyróżnienia za rozwój w ramach programu wychowawczego
15.05 Mundur i oznaki
15.06 Wymogi bezpieczeństwa w czasie zajęć
15.07 Rejestracja instruktorów i hufców
15.08 Minimalny i maksymalny wiek dla funkcji instruktorskich
15.09 Wspieranie przez osoby dorosłe
15.10 Kursy instruktorskie
15.11 Nagrody za wyróżniającą się służbę
15.12 Ochrona ubezpieczeniowa
15.13 Procedury na wypadek konfliktu pomiędzy instruktorami
15.14 Zawieszenie członkostwa
15.15 Porozumienie w sprawie obowiązków i praw ciał sponsorujących
15.16 Komunikacja wewnątrz organizacji i publikacje
15.17 Public relations, reklama i promocja
15.18 Struktury hufcowe i chorągwiane, funkcje, delegaci i spotkania
16.00 Poprawki do statutu
16.01 Poprawki są wprowadzane przez zjazd ogólny kwalifikowaną większością, zwykle 2/3 oddanych głosów (patrz 6.06). Zwykle tekst każdej proponowanej poprawki musi zostać przedstawiony Krajowemu Komitetowi Wykonawczemu na co najmniej dwa miesiące przed zjazdem po to, by proponowane poprawki mogły być rozesłane do hufców do przekazania ich czynnym instruktorom na co najmniej miesiąc przed zjazdem.
17.00 Reorganizacja lub likwidacja organizacji
17.01 Decyzja o reorganizacji lub likwidacji organizacji powinna być podejmowana na zjeździe kwalifikowaną większością głosów, co najmniej taką samą jak wymagana do zmiany statutu, a możliwie wyższą (np. 3/4 oddanych głosów). Zjazd powinien wybrać mały komitet (złożony np. z 3 osób, który zakończy proces likwidacji i zadysponuje majątkiem.
15.18 Struktury hufcowe i chorągwiane, funkcje, delegaci i spotkania
16.00 Poprawki do statutu
16.01 Poprawki są wprowadzane przez zjazd ogólny kwalifikowaną większością, zwykle 2/3 oddanych głosów (patrz 6.06). Zwykle tekst każdej proponowanej poprawki musi zostać przedstawiony Krajowemu Komitetowi Wykonawczemu na co najmniej dwa miesiące przed zjazdem po to, by proponowane poprawki mogły być rozesłane do hufców do przekazania ich czynnym instruktorom na co najmniej miesiąc przed zjazdem.
17.00 Reorganizacja lub likwidacja organizacji
17.01 Decyzja o reorganizacji lub likwidacji organizacji powinna być podejmowana na zjeździe kwalifikowaną większością głosów, co najmniej taką samą jak wymagana do zmiany statutu, a możliwie wyższą (np. 3/4 oddanych głosów). Zjazd powinien wybrać mały komitet (złożony np. z 3 osób, który zakończy proces likwidacji i zadysponuje majątkiem.
Uwagi od tłumacza:
W załączeniu dokument przygotowany przez Komitet Konstytucyjny WOSM, który może być przydatny przy pracach nad zmianami w Statucie ZHP. Dokument ten ma charakter ogólny, niektóre proponowane rozwiązania różnią się od przyjętych w ZHP (np. szczepy a nie drużyny jako podstawowe jednostki, brak rady naczelnej w sytuacji zjazdu ogólnego organizowanego co roku, nacisk na zewnętrzny audyt zamiast wewnętrznej kontroli komisji rewizyjnych), co nie czyni wcale tego dokumentu mniej przydatnym w sytuacji naszego Związku. Należy pamiętać, że zgodnie z Konstytucją WOSM art. 5.3 wszystkie zmiany w statucie organizacji członkowskiej WOSM muszą być uzgodnione ze Światowym Biurem Skautowym przed ich wprowadzeniem.
Tłumaczenie ma charakter roboczy.
Piotr Borys - Warszawa, 25 czerwca 2001
| Social Sharing: |
|
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.