Ruch Skautowy ofiarą reżimu nazistowskiego
Genewa, 10 Marca 2010 r.

8 marca Tajna Służba Zjednoczonego Królestwa przekazała do Narodowych Archiwów
trzy paczki odtajnionych dokumentów dotyczących lat 1937 do 1944. Światowe Biuro Skautowe pozyskało te materiały w celu ich zbadania. Są to głównie notatki policyjne powiadamiające o przyjazdach i wyjazdach członków Hitlerjugend do Zjednoczonego Królestwa. Inne części (dokumentów) są sygnowane nagłówkiem "młodzieżowy ruch nazistowski".

Jak Baden Powell spotkał się z reprezentantami Hitlerjugend.

Pomiędzy tymi wszystkimi dokumentami jest kopia listu Baden Powella, wysłanego 20 listopada 1937 r. do Joachima von Ribbentropa, niemieckiego ambasadora w Londynie, z podziękowaniem za przyjęcie 19 listopada, którego celem było spotkanie z Jochenem Benemannem i Hartmanem Lauterbachem, oficjalnymi przedstawicielami Hitlerjugend.
List jest grzeczny i w tonie dyplomatycznym. Odnosi się do wspólnego odczucia, że wzajemne kontakty są możliwe między Brytyjczykami i Niemcami w formie wymiany.
Baden Powell pisze: "Mam szczerą nadzieję, że w niedalekiej przyszłości będziemy mogli temu (kontaktom wzajemnym , przyp. red.) dać wyraz poprzez kontakty młodzieży po obu stronach, i niezwłocznie się skonultuję z moją główną kwaterą celem zorientowania się, jakie mogą przedstawić sugestie".
W jednym z pakunków dokumentów jest raport Baden Powella (dalej: BP), na dwóch stronach, przekazany do Komisarza Międzynarodowego, w którym stwierdza On, że " obaj [ Lauterbach] i Benemann są zainteresowani tym, by skauci zbliżyli się do niemieckiego ruchu młodzieżowego". Dalej (BP) kontynuuje raport, pisząc, że Ribbentrop "widzi Ruch Skautowy jako bardzo znaczącą siłę w kierunku zbliżenia młodzieży". Dla Ribbentropa, według raportu BP, "prawdziwy pokój między oboma narodami będzie zależał od wychowania w przyjaźni i w zapomnieniu przeszłych różnic". W tym raporcie nie ma żadnych instrukcji Baden Powella, co do wprowadzania w praktyce sugestii Ribbentropa.

Lord Baden Powell nie spotkał się z Hitlerem

W swoim raporcie Baden Powell napisał, iż Ribbentrop chciałby, by On odwiedził Niemcy, by spotkać się z Hitlerem. Oczywiście do takiego spotkania nie doszło. W tydzień po spotkaniu z ambasadorem BP wyjechał do Afryki. Wrócił do Anglii na krótko w 1938 r., by na stałe osiąść w Kenii 27 października 1938 r. Trzy lata później zmarł.

W 1933 i 1937 Światowy Ruch Skautowy odpowiada na delegalizację skautingu przez nazistów

W styczniu 1933 r., przed przejęciem władzy przez partię nazistowską, Hitlerjugend (dalej HJ) wyraziło swą wrogość do skautingu, stwierdzając, że tylko HJ może reprezentować niemiecką młodzież. 17 czerwca 1933 r. Großdeutche Bund, Wielkoniemiecka Federacja zrzeszająca organizacje młodzieżowe, w tym skauting, została zakazana. 26 maja 1934, dekretem zakazano działalności Reichschaft Deutscher Pfadfinder (dalej RDP), kolejnej federacji ruchów skautowych. Dekret określał Federację jako "miejsce ukrycia młodych wrogów nowego państwa".

To rozwiązanie oznacza koniec dążeń Hitlerjugend, by uzyskać uznanie przez Międzynarodowe Biuro Skautowe, wyrażanych w kontaktach podczas Jamboree na Węgrzech ( W sierpniu 1933 r. ). Do kontaktów z Biurem został wtedy wydelegowany szef sztabu HJ Karl Nabersberg.. On też udał się w 1934 r. do siedziby Biura w Londynie, w skautowym mundurze, by negocjować kontakty. Usiłował się też kontaktować ze skautami francuskimi.
Nic z tych negocjacji nie wyszło, i rozwiązanie RDP było tego konsekwencją.

W sierpniu 1933 r. Światowa Konferencja Skautowa w Godöllo, na Węgrzech, przegłosowała następującą rezolucję (15/33), zatytułowaną "Propaganda polityczna": " Kongres zwraca ponownie uwagę na fakt, że każda propaganda polityczna, o jakimkolwiek charakterze, bezpośrednia lub pośrednia, narodowa lub międzynarodowa, nie może być dozwolona na żadnym obozie lub skautowym zgromadzeniu, w których uczestniczą jako zaproszone inne nacje".
W 1937r. ta sama Światowa Konferencja była jeszcze bardziej precyzyjna, gdy przegłosowała rezolucję 15/37 zatytułowaną "Patriotyzm": "Konferencja postanawia zobowiązać Komitet Międzynarodowy, by uczynił wszystko co możliwe dla zapewnienia ażeby Skauting i Wędrownictwo we wszystkich krajach, wychowując w duchu prawdziwego patriotyzmu, autentycznie trzymały się zasad międzynarodowej współpracy i przyjaźni, bez względu na rasę i wyznanie, tak jak zawsze wskazywał Skaut Naczelny (Baden Powell). Stąd każde działania w kierunku militaryzacji skautingu, lub wprowadzanie celów politycznych, które mogą prowadzić do nieporozumień i ograniczyć naszą pracę dla pokoju i dobrej woli miedzy narodami i ludźmi, powinny być zupełnie pomijane w naszych programach".

Baden Powell i przywódcy Międzynarodowego Biura zagrożeni przez nazistów w 1940 r.

Warto odnotować, że plan inwazji na Zjednoczone Królestwo przez nazistów, przygotowany w 1940 r. przez generała SS Waltera Schellenberga, przewidywał neutralizację około 2800 prominentnych brytyjskich obywateli, wśród których był Lord Baden Powell i główni przywódcy Światowego Biura Skautów.
Do planu inwazji był dołączony dokument "Informationsheft Groß Britannien", zawierający informacje o społeczeństwie brytyjskim, administracji, systemie edukacji, mediach, grupach religijnych, partiach politycznych, organizacjach emigrantów, masonerii, organizacjach żydowskich, policji, tajnych służbach, opisanych z nazistowskiej perspektywy.
Część tej książki, zatytułowana "System edukacyjny", składa się z dwóch podrozdziałów:
"szkoły publiczne" i "Międzynarodowy Ruch Skautowy".
Czytając ten tekst, mieszaninę nonsensów i bardzo dokładnych informacji, nie możemy się oprzeć zdumieniu.
Naziści wierzyli, że skoro Baden Powell był oficerem wywiadu Armii Brytyjskiej, to skauting, który stworzył w 1907 r., miał służyć tylko celom szpiegowskim na rzecz Anglii, zaś komisarze zagraniczni organizacji skautowych w poszczególnych krajach mieli tylko jedną misję, by przygotowywać miesięczne i kwartalne raporty o politycznej i ekonomicznej sytuacji swoich krajów dla Międzynarodowego Biura Skautowego.
Część poświęcona Międzynarodowemu Biuru ilustruje nazistowski rasizm. Hubert Martin, Dyrektor Biura jest opisany jako pół-żyd.
Te wszystkie fakty pokazują brak wzajemnej sympatii między reżimem nazistowskim, Baden Powellem i Międzynarodowym Biurem Skautowym. Powinno to zachęcić dzisiejszych skautów do refleksji nad swoją historią i do lepszego zrozumienia swej misji nosicieli pokoju. Trzeba też strzec się totalitarnych reżimów, które zawsze usiłowały zakazać lub ograniczać ruch skautowy.
(Na podst. Oficjalnego Stanowiska WOSM, tłumaczenie: Redakcja Harcerza Rzeczypospolitej)

Kontakt :
M. Richard Amalvy (English, Français, Español)
Director, External Relations
World Scout Bureau
+41793216849 | ramalvy@scout.org"