Motto:
- Dokąd pójdzie mała dziewczynka? Sieć jest wielka i nieskończona.
Motoko Kusanagi, "Ghost in the Shell"


Co łączy seriale CSI, Ghost in the Shell i Gwiezdne Wrota (Star Gate)? Gdzie stykają się realistyczny kryminał, sensacja science-fiction i science-fiction przygodowe? Jeden wykonany w technice anime, a pozostałe dwa grane przez żywych aktorów?

Pozornie seriale odległe o lata świetlne łączy to, że wszystkie pokazują .... działanie gromady wędrowników.

Każdy z seriali mówi o małym, kilkuosobowym zespole ludzi, których łączy wspólny cel: walka z przestępczością lub obrona kraju, czy też planety przed zagrożeniem zewnętrznym. Wszyscy zajmują się przede wszystkim badaniem rzeczywistości, dociekaniem. Najważniejsze jest poznanie nowego świata lub odkrycie prawdy.

Każdy z członków zespołu jest indywidualistą i specem w jakiejś dziedzinie: lingwista, haker, anatomopatolog, pilot tworzą trzy mieszanki charakterów, wiedzy i umiejętności pozornie ze sobą nie związane, ale składające się na sprawne funkcjonowanie i sukces zespołów.

Szefem każdej z grup jest doświadczony, starszy od pozostałych weteran. Mac Taylor z CSI New York, to anatomopatolog z zaliczoną służbą w Marines. Z kolei jego kolega z Miami, Horatio Kane, to saper z doświadczeniem policyjnym, weteran CSI. Wreszcie Daisuke Aramaki, szef Sekcji 9 Bezpieczeństwa Publicznego, to doświadczony pracownik wywiadu z koneksjami w świecie tajnych służb i polityki, a generał Hammond, szef programu Star Gate, to doświadczony oficer lotnictwa USA, który czekając na emeryturę ocalił wojskową bazę przed atakiem obcych.
Każdy z nich przede wszystkim stwarza warunki do pracy swoim ludziom chroniąc ich przed nazbyt ambitnymi politykami, czy niechętnymi funkcjonariuszami innych agencji i wspierając w życiowych problemach.
Każdy jest dla swoich ludzi mentorem ingerującym wtedy i tylko wtedy, kiedy zespół traci wątek i gubi trop, kiedy naprawdę potrzebują pomocy.

Wszyscy szefowie "drużynowi" choć są wymagający wobec swoich ludzi, są wobec nich całkowicie lojalni rzucając w ich obronie na szalę nawet swoją karierę, czy życie. Świadomość tego, że mogą zawsze liczyć na swoich szefów mobilizuje członków poszczególnych zespołów.

W omawianych serialach bardzo mocno wybija się rola przybocznego. Jack O'Neil jest prawą ręką generała Hammonda i w końcu zastępuje go na stanowisku szefa programu Star Gate, Motoko Kusanagi, zwana "Major" wyręcza szefa w bezpośrednim koordynowaniu działań Sekcji 9, Horatio Kane zawsze może liczyć na spokój i doświadczenie patologa Alex Woods, a Mac Taylor wspiera się Stellą Bonasera.
Te zespoły bez oficjalnego, czy też nieoficjalnego zastępcy szefa nie istniałyby. O ile szef jest mózgiem, to zastępcy są duszami. Ciekawe, że w większości przypadków ta rola przyda kobietom.

Członkowie zespołów są jako się rzekło indywidualistami najlepiej czującymi się w samotności lub w wąskim gronie przyjaciół. Mistrzem w samotnych łowach jest Motoko Kusanagi, która po rozdzieleniu zadań na pytanie szefa, co ona będzie robić, odpowiada:
- Powęszę, wiesz, że najlepiej pracuję sama.
Każdy doskonali się w swojej dziedzinie, ale nie tylko. Potrafią też pomóc, czy wyręczyć kolegę w razie potrzeby, a do tego potrzeba dodatkowej wiedzy. Kiedy trzeba działać tworzą dwu-trzyosobowe zespoły dobrane pod względem umiejętności tak, by wykonać jak najlepiej to, co jest do zrobienia.

Nie są to przy tym osoby "ukształtowane", które potrafią jednoznacznie określić swe miejsce na świecie. Motoko Kusanagi wciąż rozważa, czy jako cyborg jest człowiekiem, czy lalką z ludzkim mózgiem. Eric Delko z Miami usiłuje ogarnąć przerastającą go rzeczywistość ciężkiej choroby jego siostry. Jego koleżanka z laboratorium, Calleigh Duquesne, szuka bratniej duszy, a Daniel Jackson z zespołu SG-1 szuka swojej tożsamości między gwiazdami.
Wędrują.

Namawiam, wyruszcie wraz z nimi.

Maciej


-------------------------------------------------
Nr HR-a: 2/2008