Mój zjazdowy głos w dyskusji

W trakcie swojej harcerskiej służby miałem okazję brać udział w kilku Zjazdach ZHP.  Lecz ten rozpoczynający się jutro Nadzwyczajny Zjazd ZHP budzi mój największy niepokój. Harcerstwo to nie tylko stowarzyszenie, organizacja pozarządowa, to przed wszystkim wspólnota wartości. Kiedy wartości przestają być "wspólne" przestają nas łączyć, traci także sens przynależność do tej grupy, wspólnoty, stowarzyszenia. Pomimo wielu komentarzy i wyjaśnień każdy członek ZHP na swój własny sposób przyjmuje (rozumie) do serca ideały i wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Lecz wydawało się do tej pory, że było coś, co łączyło nas (może prawie) wszystkich to "pełnienie Służby Bogu i Polsce" i wyznawanie – przestrzeganie wartości wywodzących się z chrześcijaństwa. Od pewnego czasu obserwuję coraz częściej pojawiające się głosy, że w zasadzie Bóg (czy ten katolicki, prawosławny, protestancki, żydowski czy inny) nie jest nam w harcerstwie w zasadzie potrzebny. Że Pan Bóg w PiPH to jest przeszkoda dla niewierzących. Przecież harcerstwo nie jest organizacją religijną. Dlatego wartości religijne, czy np. uczestnictwo i chodzenie w mundurach do Kościoła nie są wskazane i potrzebne. Przecież wystarczą obozy, rajdy, wycieczki, że wychowanie to coś staromodnego i potrzebne jest budzenie “świadomości". Czy to głosy większości? Odpowiedź na to pytanie poznamy w najbliższą niedzielę.

Ja jednak nie boję się harcerzy, którzy nie wierzą w Boga. Znam takich wielu i szanuję ich. Bo oni nie wierzą w Boga, ale może go szukają. Może przyjdzie czas, że w jakiejś formie go odnajdą. Oni z Panem Bogiem nie walczą, po prostu go jeszcze nie odnaleźli. To ich wybór i szanuję to. Dla nich także chcę być bratem w harcerskiej służbie. I podkreślam to stanowczo, dla nich miejsce w harcerstwie powinno się znaleźć. Ja boję się tych, którzy mówią „Bóg w harcerstwie jest niepotrzebny". Bo jeśli jest niepotrzebny to trzeba go usunąć.  Pan Bóg z pewnością poradzi sobie bez harcerstwa, lecz czy harcerstwo poradzi sobie bez Pana Boga?

 Na początku swojej harcerskiej służby nie miałem tego szczęścia trafić do drużyny gdzie składano przedwojenną Rotę Przyrzeczenia, przez wiele lat czułem się z tym źle. Lecz odkąd w Przyrzeczeniu jest Bóg, to to Przyrzeczenie jest w moim harcerskim sercu i tak już na zawsze pozostanie. Powtarzane i odnawiane w sercu wiele razy. I żaden Zjazd, żeby był nawet po trzykroć nadzwyczajny tego nie zmieni i zmiany tej nie uzna. To pewien symbol, że Nadzwyczajny Zjazd ZHP odbywa się przed Niedzielą Palmową. To szansa do okazania świadectwa, nieważne czy jesteś Druhu katolikiem, prawosławnym czy protestantem, czy też wyznawcą innej religii. Jeżeli Twój Bóg jest miłością rozumiesz to. Jeżeli jesteś niewierzący to popatrz na to, że chcesz wyrzucić z przyrzeczenia symbol miłości. Nie chcę powoływać się na cytaty z Bi-Pi czy Małkowskiego, to pewnie nieprzekonanych nie przekona. Dzisiaj w przeddzień Zjazdu i na kilkanaście dni przez świętem wszystkich chrześcijan Zwycięstwa Miłości nad Śmiercią przypomina mi cytat z Ewangelii wg św. Mateusza, „Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie".  To może właśnie czas na takie harcerskie rekolekcje.

Dlatego proszę Was nie burzmy tego, co jest dobre, co przetrwało ponad 100 lat, co było nadzieją dla wielu pokoleń prześladowanych za wierność tradycji instruktorów.  W tym wielu moich harcerskich przyjaciół, nie tylko z mojego Hufca Łańcut. Te napisane wyżej słowa jestem im winien.  To pamiętajmy jest także zwycięstwem Śp. Druha Mirowskiego. Jeśli zmienicie PIPH, cóż demokracja nie jest doskonała. Szaty i munduru nie rozerwę, Krzyża nie porzucę. Literę prawa zmienicie lecz czy zmienicie serca tych harcerzy i instruktorów, w których to PIPH jest wyryte ....wątpię …

hm Adam Hadław, członek RN ZHP, delegat na Zjazd ZHP, Chorągiew Podkarpacka, Hufiec Łańcut