Pierwszy Kurs Wood Badge odbył się w Gilwell Park w Anglii, od poniedziałku 8 września do piątku 19 września 1919 roku.

BiPi przedstawił program kursu (teoretyczny, praktyczny i administracyjny), ale sam nie poprowadził kursu, pozostawiajac tę funkcję nowo mianowanemu szefowi obozu, kapitanowi Francisowi „Skipper” Gidney'owi (1890-1928), człowiekowi pelnemu energio i, co było zdaniem BiPi, posiadającemu niesamowitego ducha. Jego zastępcą był kpt. F.S. Morgan, w 1919 r. mianowany komisarzem okręgowym w Swansea.

BiPi osobiście odwiedził obóz w piątek wieczorem i sobotę wraz z majorem AG Wade, Sekretarzem Zarządzającym Stowarzyszenia i skautmistrzem, który miał zorganizować pierwsze Światowe Jamboree w następnym roku. Założyciel Skautingu wygłosił gawędę do skautów i poprowadził w niedzielę rano zajecia z tropienia, przeplatane osobistymi anegdotami. Prócz BiPi, zajecia prowadzili Inni wybitni instruktorzy skautowi, którzy służyli jako instruktorzy kursu, zastępca głównego komisarza płk Ulick G.C. de Burgh, zastępca szefa skautów Percy W. Everett (który był w skautingu od obozu w Brownsea), Hubert S. Martin (późniejszy dyrektor Międzynarodowego Biura Skautów), Rodney .C. Wood (który prowadził Gilwell przez czas choroby Gidney;a), P.B. Nevill, wielebny R. Hyde i asystent sekretarza Brytyjskiej Kwatery Głównej D.F. Morgan.

PIERWSZY KURS SKAUTMISTRZOWSKI W GILWELL PARK

1. Kurs rozpocznie się w poniedziałek 8 września 1919 i potrwa do piątku 19 września.

2. Uczestnicy powinni dokonać rezerwacji w Chingford i muszą opuścić Liverpool Street pociągiem o 17.55. Lącznik spotka się z tym pociągiem na stacji Chingford.

3. Kurs będzie prowadzony na obozie. Będą tam zapewnione namioty, prześcieradła i przybory kuchenne.

4. Za kurs zostanie pobrana opłata w wysokości 5 GBP na pokrycie kosztów dodatkowych. Cały catering zostanie zorganizowany przez zastępy, na które uczestnicy Kursu zostaną podzieleni po przybyciu; Koszty zostaną równo podzielone między członków zastępów.

5. Kurs będzie oparty na książkach BiPi "Skauting dla chłopców" i „Wskazówki dla Skautmistrzów”, obejmując wykłady i zajęcia praktyczne w zakresie rzemiosła obozowego, wiedzy przyrodniczej, ogólnego skautowania, organizacji i metod prowadzenia zastępów i drużyn.

6. Osoby uczestniczące w Kursie powinny nosić odpowiedni mundur skautowy, szorty, a nie bryczesy, z wyjątkiem wskazań medycznych.

7. Należy posiadać następujące pomoce:

a) Skauting dla chłopców, który powinien być wcześniej przeczytany.

b) Notatnik i szkicownik.

c) Koce, odzież i wyposażenie osobiste, według wykazu podanego w "Skautingu dla chłopców", strony 109-110.

8. Zgłoszenia do udziału w Kursie należy przesyłać do Brytyjskiej Kwatery Głównej, do soboty 9 sierpnia 1919 roku.

Uczestnicy cieszyli się dobrą pogodą, z wyjątkiem jednej silnej burzy, która, jak napisał Gidney, „miała też wartość pouczającą!”. Ci chłopcy pochodzili z różnych części Anglii i Walii, byli w różnym wieku i wykonywali różne zawody.

Uczestniczyło 18 skautów-adeptów i 2 członków komendy, kpt. F. Gidney i jego asystent lub zastępca kpt. F.S. Morgana.

Tych 18 skautów utworzyło 3 zastępy. Kazcy członek zastępu odbywał turę jakozastępowy, podzastępowy, w kolejności wykonywania zadań zastępu, w tym gotowania.

Chociaż w niektórych programach obozowych późny obiad był głównym posiłkiem dnia, Gidney zaplanował go na wieczór, aby mieć pewność, że nikt nie ominie żadnych zajęć rzemiosła skautowego. Program pierwszego kursu podsumował Gidney: Podsumowanie Planu Pracy 1 Kursu Woodbadge

Organizacja drużyny, formowanie zastępów - Ćwiczenie zawołań itp. - Ćwiczenie z laskami skautowymi - szyki drużyny - szyk zastępu w marszu (dzień i noc) -- Tempo marszu skautowego

-- Przykładowe przyjęcie do drużyny -- Chór " Erogonyama " -- Jak

postępować z flagą - higiena obozowa - ćwiczenia fizyczne (6 ćwiczeń ze "Skautingu dla chłopców").

Sztuka obozowania a) Pola namiotowe. Wybór -- Urządzenia sanitarne -- ogniska -- biwaki i krótkie postoje (b) wyposażenie obozowe.

– oświetlenie – Przybory kuchenne – Łóżka i urządzenia do spania – Udogodnienia osobiste – Porządek na obozie – Przydatne rozwiązania wnętrza namiotów – Różne przydatne rozwiązania.

Pionierka:

(a) Rzemiosło – pozyskiwanie drewna budulcowego – Stosowanie piły poprzecznej, klinów, kamienia szlifierskiego – Jak dbać o nóż.

(b) Budowa. — Budowa mostu linowego i z użyciem "kozłów" przez strumień — Prosta konstrukcja kołyszącego się żurawia

— wykorzystywanie przydatnego sprzętu.

Woodcraft (a) Ptaki i zwierzęta. -- obserwacja najbliższej okolicy, ich zwyczaje i pożytki (eliminacja szkodników) -- Korzystanie z dóbr natury

Notatnik. (b) Drzewa, - Jak je rozpoznać w pobliżu i na wędrówkach w ciągu czterech pór roku - Jak sprawić, by Skaut zainteresował się

tym tematem.

Sztuka przekazu wiadomości (a) Sygnalizacja – Ręce – Gwizdek – Dym – Jak uczyć semafora i Morse’a – Błędy, których należy unikać.

(b) Szlaki przyrodnicze. (c) Tropienie na różnych podłożach (przeprowadzane przez Skautmistrza).

Gry - (a) Skautiowanie. Opis i aktualna gra z każdego typu. (b) Gry obozowe. - Grane przez 1 godzinę każdego dnia.

Prace terenznawcze — (a) Pomiary — miary osobiste — obliczanie wysokości — pomiar powierzchnie — Szerokości rzek. (b) Praca z mapą. – Jak czytać mapy – sporządzanie szkiców terenu. Busola w marszu – Rysunek panoramiczny – Sporządzanie raportów.

Praca w "kółku naukowym". - (a) „Wskazówki dla skautmistrzów”, (b) Kwatera Główna „Księga zasad”. (c) „Zasady Wędrownctwa”

"Skauci i Wilczęta”, (d) „Nasze cele, metody i potrzeby”. (e) „Niedziela i Skauci”.

Tropienie i zwia - Zastępy wysyłane samodzielnie z zapieczętowanymi rozkazami do różnych punktów w Epping Forest, ośmiogodzinne trasy - Zakładanie zielników - Raport z trasy, Szkic określoną metodą całej trasy, Panoramiczny rysunek z danego punktu.

Kurs Woodbadge nie zakończył się bankietem przygotowanym przez uczestników kursu, a lunchem w Londyńskim Klubie Skautowym wydanym przez zastępcę Głównego Skauta Percy W. Everett'a. Uczestnicy kuru zwiedzili Główną Kwaterę Brytyjskiego Skautingu i spotkali się z Głównym Skautem, który w specjalnej gawędzie zachęcał każdego uczestnika do rozpoczęcia podobnego kursu w swym sąsiedztwie, wykorzystując jako przewodnik "Wskazówki dla skautmistrzów".

Po zkończeniu kursu trzeba było ustanowić odpowiednią nagrodę dla uczestników. BiPi natknął się w czasie kampanii afrykańskiej Aszanti w 1888 roku, na naszyjnik z ręcznie rzeźbionych drewnianych koralików, który należał do wodza Zulusów Dinizulu.

Zamieszczone zdjęcie pokazuje opisywany pierwszy kurs Wood Badge w Gilwell Park w dniach 8 - 19 września 1919. Pokazuje BiPi z kadrą i uczestnikami 12-dniowego kursu skautowego. (Pierwszy kurs zuchmistrzowski Woodbadge w Gilwell Park odbył się w maju 1921 r.).

BiPi opracował powyższy praktyczny kurs Wood Badge w 1919 r., zbudowany wokół działaniadruzyny skautowej i jej zastępów. Podstawą było uczenie się przez działanie. Ale to tylko nalepiej znana z 3 części całego kursu Wood Badge. Kurs praktyczny – od tygodnia do 10 dni w terenie – był pierwotnie zaplanowany po „teoretycznej” części 1, która miała odpowiedzieć na serię pytań dotyczących celów i metod programu skautowego. Część 3 wymagała 6-miesięcznej aplikacji, podczas której skauter ćwiczył w swoim środowisku to, czego nauczyli się w częściach 1 i 2.